Een paar weken terug zat ik in de trein van Amersfoort naar Amsterdam en was ik rustig in gedachte verzonken aan het luisteren naar het nieuwe album van J. Cole. (Geweldig goed album trouwens!)
Op een gegeven
moment werd mijn aandacht getrokken door een oudere man die schuin tegenover mij
zat. Hij leek, aan zijn gezicht te zien zich nogal op te winden om iets, dus
natuurlijk als sensatiezoeker zet ik snel mijn muziek af om mee te
kunnen luisteren waar deze man toch zo’n drukte van maakt. Het bleek dat de man
een discussie was aangegaan met 2 dames die voor mij zaten. Beide waren blond en in de leeftijd 15-19 en droegen van die mooie jassen met bondkraagjes. Deze man zou dus 101 goede redenen kunnen hebben om te klagen over deze meiden. Normaal gesproken zou
ik denken: “dat gaat over te hard geluid of iets dergelijks”. Maar het bleek
over iets heel anders te gaan. De man was zich namelijk volledig aan het
opwinden om het feit dat onze generatie(s) (generatie Y & generatie Z)
zich volledig richten op een kastje, waarmee hij onze mobiele telefoons
bedoelde. In eerste instantie dacht ik bij mezelf dat deze man zich misschien gewoon
stoorde aan iets wat hij niet kon begrijpen omdat hij er nooit mee opgegroeid
was zoals wij waren, maar na langer stilstaan erbij (aangezien ik nog 20
minuten treinreis had) begon ik me te beseffen dat we wellicht echt geobsedeerd waren door onze telefoons.
Het moment dat ik mijn
eerste mobiele telefoon kreeg kan ik me nog heel goed voor de geest halen. Ik zat als 12 jarig kotertje in mijn laatste
half jaar op de basisschool en kreeg voor mijn verjaardag alvast een Nokia 3310
die bedoeld was om mee te nemen naar school zodra ik naar de middelbare school
ging. Lang verhaal kort betekende dit dat ik het eerste half jaar dat ik een
telefoon had deze niet mocht gebruiken, buiten die paar keer dat ik hem stiekem
meenam naar school om met de drie andere klasgenoten die al een telefoon hadden het
spel snake te spelen. Het is bijna niet meer voor te stellen dat dit voor ons
een werkelijke openbaring was omdat dit de eerste “betaalbare” mobiele
telefoons waren die uitkwamen en natuurlijk ben je als 12 jarige ontzettend geïnteresseerd in vooral de spelletjes die op de telefoon staan. Natuurlijk moet daarbij gezegd worden dat de de Nokia 3310 de meest legendarische telefoon is
die je OOIT tegen zult komen.
Deze telefoon was in populariteit nog zoveel meer
dan nu bijvoorbeeld de iPhone.
Als we terug gaan naar de
tegenwoordige tijd dan zie je waar het “vroeger” normaal was om in de 8e
klas van de basisschool of de 1ste klas van de middelbare school een
telefoon te krijgen (die je overigens nog steeds nooit gebruikt, want wat moet je ermee?) zie ik
tegenwoordig letterlijk al kinderen in de leeftijd van 8-12 met mobiele
telefoons lopen die nieuwer is dan de mijne (iPhone 4). Over wie zegt dat wat?
“Op basis van
het onderzoek van Stichting
Mijn Kind Online blijkt dat van de 8 tot 18‐jarigen bijna een kwart een mobiele telefoon
heeft. Vanaf 12 jaar zijn dat nagenoeg alle jongeren. In totaal heeft 79% van
de 8 tot 18‐jarigen een mobiele telefoon. 63% van de jongeren met een mobiele
telefoon zegt te kunnen internetten en 54% heeft een smartphone. Beide factoren
zijn sterk afhankelijk van leeftijd: hoe ouder, hoe vaker een kind een mobiel
met internet of een smartphone heeft.”(Mediawijzer, 2014).
Hoewel bovenstaande gegevens waarschijnlijk niemand verbazen
zijn de verschillen met mijn jeugd 10-jaar geleden enorm groot. De wereld is
over de laatste 10 jaar veranderd en technologie heeft daarin de
allerbelangrijkste plaats ingenomen, zeker onder jongeren. Tekenend hiervoor is
het volgende:
“De
mobiele telefoon is volledig opgenomen in het dagelijks leven van jongeren.
Ruim 40 procent van de jongeren beweert dat de mobiele telefoon het eerste is
waar ze ‘s ochtends naar kijken en het laatste waar ze naar kijken voordat ze
gaan slapen.” (Marketingfacts,2014)
Over het aantal gebruikers van mobiele internet
zegt het CBS het volgende:
“Het gebruik van mobiel internet is vooral onder jongeren van 12
tot 25 jaar sterk toegenomen. In 2012 gaat 86 procent van deze
leeftijdsgroep regelmatig mobiel online, tegen 21 procent in 2007.”
(CBS, 2012)
De vraag of deze verandering in onze
technologische ontwikkeling een goede of slechte is?
Natuurlijk hebben
internet, digitale televisie, telefoons, tablets, game consoles allemaal
meerdere voordelen, maar tegelijkertijd kent elk van bovenstaande zaken een
nadeel.
Stel je nou eens voor, met bijvoorbeeld de huidige terroristische dreigingen in de wereld.
Wat zou er gebeuren als er om welke redden dan ook onze electro voorzieningen weg
zouden vallen door bijvoorbeeld een terroristische aanslag?
De vriend waarmee ik deze gedachte besprak en ik kwamen al snel tot de conclusie dat
dit hoogstwaarschijnlijk een paniek van jewelste zou veroorzaken in de wereld,
want stel je dit eens voor..
Geen TV, Geen nieuws, Geen internet, geen
online kranten, geen Facebook, geen Instagram, geen twitter, geen snapchat,
geen whatsapp, geen sms, geen mobiele telefonie.
Gemiddeld besteden we per Nederlanders zo’n 8
uur aan enkel de bovenstaande zaken en ik ben ervan overtuigd dat dit onder
jongeren -25 waarschijnlijk een stuk hoger nog ligt. Zouden wij om kunnen gaan
zonder al de dingen die we zo gewend zijn?
Tijdsbesteding aan technologie per dag.
Naast het feit dat ik ervan overtuigd ben dat
het goed is om eens iets nieuws te proberen denk ik ook dat 8
uur besteden in een virtuele wereld die door ons gecreëerd is om delen van onze echte wereld te vervangen geen positieve invloed zal hebben op de kwaliteit van het leven (om het maar netjes te zeggen)
Vooral het feit dat ik merk dat mijn eigen generatie al enige moeite
heeft met face-to-face communicatie met “echte” mensen, lijkt het soms dat Z
generatie überhaupt niet geleerd heeft om sociale communicatie te hebben (buiten het internet).
Waarom zou je ook als je alles via Whatsapp, facebook kunt bespreken en niet
bang hoeft te zijn voor de reactie van de persoon waarmee je praat?
Om eens te kijken en vooral te voelen hoe het nou ook
alweer was voordat we al deze dingen als smartphones, facebook en whatsapp
hadden ga ik als social experiment me een 7 dagen volledig afsluiten van alle vormen van
technologie die de laatste 15 jaar uitgekomen zijn. Omdat dit in de tegenwoordige cultuur bijna niet meer te doen is (aangezien technologie overal is) hier een aantal regels waar ik me de komende 7 dagen aan dien te houden.
Natuurlijk heeft dit ook te maken met het feit dat zoveel van mijn bedrijf te
maken heeft met internet en technologie dat het onmogelijk is het geheel af te sluiten.
1
Telefoon blijft aan staan, enkel om telefoonoproepen te ontvangen. De internet verbinding en WIFI verbinding van de telefoon zal ik uitzetten. Ook het geluid word buiten oproepen uitgezet. Dit betekend dat mijn telefoon net als in 2000 gewoon voor het bellen gebruikt word.
Ik heb de browser extensie StayFocusd gedownload. Dit is een extensie waarmee je bepaalde websites kunt blokkeren zodat dit je productiviteit ten goede komt. Ik heb hierop ingesteld dat ik een maximaal van 15 minuten per dag op het internet mag doorbrengen. Deze tijd is bedoeld om zakelijke mail te kunnen beantwoorden in deze week.
Tablet, Console, Laptop worden volledig ingeleverd, zullen niet gebruikt worden.
Geen TV.
Enkel technologische apparaat dat ik zal gebruiken is onze desktop computer (menig jongere zal nu denken, wat is dat..) zodat ik wel kan blijven werken aan schoolopdrachten en werkbezigheden. Echter mag ik dus maximaal 15 minuten op het internet zitten om zaken voor school op te zoeken of zakelijke mail te beantwoorden.
Natuurlijk zal ik jullie gedurende de week op
de hoogte houden van mijn bevindingen. Heb jij nog tips, suggesties of opmerkingen om dit experiment leuker, moeilijker, interessanter te maken. Laat het mij weten. Ik zal die dagelijkse 15 minuten ook gebruiken om jullie reacties te beantwoorden :) (Yeah, nog minder internettijd.. )
Kunnen we nog volgens het jaar 2000 leven in
2015? Back to the basisschool..
Het sociale experiment begint op 15-1-2015 en eindigd op 23-1-2015.
Stay tuned!
