Labels

dinsdag 12 januari 2016

De DBL, een waardige mickey mouse competitie.



Waar we de Nederlandse Eredivisie (voetbal) vaak een Mickey mouse competitie noemen geldt dat wellicht het allerbeste voor onze Nederlandse basketbal competitie de Dutch Basketball League.
Natuurlijk doel ik hier dan niet op de meerdere teams die de afgelopen jaren failliet gegaan zijn en ook niet op het feit dat onze basketbal competitie slechts 8 teams telt. Nee, de Nederlandse DBL is een Mickey mouse competitie om de volgende rede, en lees hem helemaal uit.

Landstede staat 1e.

Niks ten nadele van Landstede, want uiteindelijk weten we allemaal dat ik warme gevoelens heb bij de club uit Zwolle en tot nu toe durf te zeggen dat het in elk geval de gezelligste club van Nederland is. Toch vind ik de eerste plaats van Landstede tekenend voor de Nederlandse competitie.
We gaan even terug naar afgelopen jaar! Van de 3 seizoenen die ik inmiddels als Zwolse fan door het leven ga was vorig jaar (in mijn ogen) toch echt veruit het beste team dat Landstede op het veld gezet had (graag hoor ik van Landstede fans hoe dit staat tov jaren ervoor). De halve finale werd gehaald en BIJNA hadden ze de finale daadwerkelijk gehaald. Je zou denken, houd dit team samen en je maakt een kans om het seizoen erna WEL die fel begeerde finale te halen. Het tegenovergestelde gebeurde helaas, er volgde een leegloop. Maarliefst 4 spelers van de  starting vijf ging weg (J.T Tiller, Leon Williams, Valentijn Lietmeijer, Joe Burton) en daarnaast vertrok ook Nikki Hulzenbos (6th/7th man). Landstede ving dit overigens op met extreem goed beleid en haalde de ene goede speler na de andere in Voorn, McWorther, Craig O en nog een aantal maar het is in mijn ogen zeer tekenend dat er bij een team zoveel dragende of belangrijke spelers weg kunnen gaan en het team vervolgens doodleuk de competitie aanvoerd, geheel verdienste van de heren uit Zwolle overigens.

De teams die wel bij elkaar bleven in kern; Den Bosch en Leiden komen beide niet uit de verf zoals zou moeten en het verval bij eigenlijk alle “topclubs” is te zien.  Het feit dat een semi-professionele club als Apollo Amsterdam (semi-professioneel betekend dat veel spelers en staf voor onkostenvergoedingen werken) al meerdere keren van de “topclubs” heeft kunnen winnen, afgelopen weekend zelfs met slechts 6 spelers.

Waaraan ligt dit? Zijn de spelers in de competitie echt zo slecht? Is het slechte coaching?

Wat mij vooral opvalt is dat er een schare aan jongens loopt die afgelopen zomer tegen de beste van de beste spelers op hun manier uitblonken door hun coaches in Nederland niet vertrouwd worden. We met zijn allen veel liever het grote geld (en de meeste schoten) aan onze Amerikaanse vrienden geven terwijl ze niet in elk geval beter zijn. Zie maar eens hoeveel spelers Groningen dit seizoen weggestuurd heeft? Van elke vorm van continuïteit en beleid over langere termijn is weinig te zien. De enige clubs die zich hiermee bezig houden noodgedwongen zijn Amsterdam & Rotterdam die het overigens niet toevallig steeds beter gaan doen elk jaar. Zeker Apollo is dit seizoen een underdog om van te genieten en een team waarvan je echt hoopt dat ze het goed zullen doen.


Overigens is voor de basketballiefhebber zoals ikzelf het verval van de topclubs misschien wel een goed iets. We hebben nu immers meer spannende wedstrijden met verrassende uitslagen en heel misschien aan het eind van het jaar meer dan 2-3 titelkandidaten maar voor het internationale basketbal, wat we met zijn allen vorige zomer op de kaart hebben gezet is dit in elk geval niet goed.