Labels

woensdag 27 april 2016

De Nederlandse selectie voor de EK kwalificatie in 2017

Net voor het jaarlijkse koningsfeest vandaag maakte hoofdcoach Toon van Helfteren en assistent coach Sam Jones hun selectie voor de 2017 kwalificatie reeks voor Eurobasket bekend. Binnen de selectie een heel aantal bekende namen, een aantal wat minder bekende namen en een aantal afwezigen. Een eerste reactie op de selectie, de kwalificatie kansen en iets meer informatie over de "onbekende" nieuwe gezichten binnen de voorlopige selectie. 
De twintigkoppige selectie bestaat uit: 
Leon Williams (SPM Shoeters Den Bosch, 48 interlands) (2014 & 2015)
Charlon Kloof (Auxillium Torino, Italië, 18 interlands) (2015)
Worthy de Jong (Zorg en Zekerheid Leiden, 55 interlands) (2014 & 2015)
Arvin Slagter (SPM Shoeters Den Bosch, 97 interlands) (2014 & 2015)
Kees Akerboom (SPM Shoeters Den Bosch, 99 interlands) (2015)
Mohamed Kherrazi (Zorg en Zekerheid Leiden, 39 interlands) (2014 & 2015)
Roeland Schaftenaar (AGO Rethymno Basketball, Griekenland, 36 interlands) (2014 & 2015)
Robin Smeulders (EWE Baskets Oldenburg, Duitsland, 61 interlands) (2015)
Ralf de Pagter (SPM Shoeters Den Bosch, 34 interlands) (2014 & 2015)
Nicolas de Jong (Cholet Basket, Frankrijk, 16 interlands) (2015)
Thomas Koenis (Zorg en Zekerheid Leiden, 30 interlands) (2014)
Yannick Franke (Bisons Loimaa, Finland, 11 interlands) (2015)
Jessey Voorn (Landstede Basketbal Zwolle, 15 interlands)
Bryan Alberts (Gonzaga University, Verenigde Staten, 0 interlands)
Maarten Bouwknecht (SPM Shoeters Den Bosch, 0 interlands)
Olaf Schaftenaar (Oregon State University, Verenigde Staten, 0 interlands)
Jito Kok (San Diego University, Verenigde Staten, 0 interlands)
Thomas van der Mars (Avis Rapla Basketball, Estland, 0 interlands) 
Julius van Sauers (Long Island University, Verenigde Staten, 1 interland) (2014)


Shane Hammink (Valparaiso University, Verenigde Staten, 5 interlands) (2014)
De selectie wordt in een later stadium nog aangevuld met vier spelers uit de B-selectie. Aan de FIBA mogen immers 24 namen worden doorgegeven.

 In mijn ogen hebben Toon van Helfteren en Sam Jones met bovenstaande selectie de goede keuze gemaakt door het overgrote gedeelte van het Eurobasket2015 (11) team opnieuw te selecteren voor de kwalificatiereeks van 2016. Nog veel belangrijker is het dat er spelers van de lichting van 2014, het team wat kwalificatie voor Eurobasket afdwong geselecteerd werd. Waarom is 2014 (9) zo belangrijk zul je jezelf afvragen? 


Een kleine geschiedenisles van Wikipedia:



In december 2012 kwam de NBB met een verrassend bericht: het Nederlands team werd voor de komende 2 jaar opgeheven.[1] De bond moest flink bezuinigen en besloot het geld dat er was in o.a. jeugdteams te stoppen. Na protest van Nederlandse Eredivisie-spelers besloten alle Eredivisie-clubs te investeren in het Nederlands team. Toon van Helfteren werd in 2013 aangesteld als nieuwe bondscoach, op vrijwillige basis. Ditzelfde jaar leek Nederland op de goede weg naar het EK, nadat beide groepsgenoten Estland en Portugal, verslagen werden. Deze twee zeges werden later echter verloren verklaard: er waren twee spelers als buitenlanders genoteerd in Cunningham en Kherrazi. De bond had dit niet gemerkt, en kreeg vervolgens flinke kritiek te verwerken van spelers en coaches.[2]"Wonder van 2014"[bewerken]Vooraf aan de tweede ronde van de EK 2015-kwalificatie in juli 2014 zagen zaken er slecht uit voor Oranje. De Eredivisie-clubs zouden snel geen geld meer hebben voor Oranje en het team zou in de toekomst kunnen verdwijnen. Daarbij begon coach Van Helfteren, die ongeveer 40 spelers selecteerde, de voorbereiding met amper 7 man.[3] De rest had om diverse redenen afgezegd.
Toch begon Nederland met beperkte middelen, spelers konden alleen op een reiskostenvergoeding rekenen,[4] aan de EK-kwalificatie. In een poule met BulgarijeIsraël en Montenegro was Oranje op papier de minste. Toch verraste het vriend en vijand door de eerste wedstrijd in Bulgarije te winnen, en ook won het in de derde wedstrijd uit van favoriet Montenegro.[5] Nadat in de 4e wedstrijd van Bulgarije werd gewonnen en in de 5e ruim verloren van Israël had Oranje een kleine kans op het EK. Belangrijke spelers in de overwinningen waren o.a. Slagter,Oudendag en Schaftenaar.
Op 27 augustus 2014 won Nederland met 68-55 van Montengro in de Vijf Meihal in Leiden. Nadat eerder alle andere uitslagen in het voordeel van Oranje waren uitgevallen, werd Oranje met de overwinning tweede in de poule achter Israël. Dit betekende dat Oranje na 25 jaar weer op een EK zal gaan spelen.
Naast het bovenstaande verhaal, wat volgens mij voor zich spreekt vond ik het tevens belangrijk om andere redenen dat de groep van 2014&2015 voor een groot gedeelte intact blijft. Hiervoor moet ik jullie een kleine flashback geven naar September 2015, Zagreb Kroatië. Ik was een van de gelukkige fans die deze historische momenten vanaf de tribune heeft mogen meemaken. Alleen hierover zou ik al een heel boek aan verhalen kunnen vertellen, echter is het een verhaal van de laatste dag wat mijn gehele mening over de Orange Lions op zijn kop zet.

Na afloop van Eurobasket 2015, na het verlies van Griekenland, de uitschakeling in Eurobasket hadden de spelers nog een avond over en werd er de stad opgezocht. Ik werd op het laatste moment door een van de spelers gevraagd mee te gaan en kon zo vanaf de eerste rij een kijkje nemen in het team. Ik wil verder niet al te veel in detail treden over details maar wel over het feit dat ik mijzelf zeker een uur heb zitten verbazen over de kameraadschap, team-chemistry tussen de leden van het Eurobasket 2015 team. Ik zou bijna zweren dat deze jongens net een heel seizoen (of zelfs meerdere seizoenen) samen gespeeld hadden zo goed leken deze jongens met elkaar om te kunnen gaan. Natuurlijk wisten we al dat deze groep elkaar lag (op basis van de goede resultaten) maar dat het zo goed zat tussen deze mannen, de staf van het Nederlands team en alles eromheen was iets wat ik meerdere keren die avond aangaf als verbazend. Dit is naast de vele afzeggingen voor mij altijd de rede geweest om in principe te vinden dat er doorgegaan moet worden met deze selectie (uiteraard met de optie om door te selecteren). De coaches denken er hetzelfde over en gaan in de basis door met de jongens die het die twee jaren gedaan hebben.


Wie zijn de afwezigen voor de kwalificatie van 2016? 


Henk Norel

De grootste afwezige in de selectie voor 2016 is Henk Norel. De mentale leider van de groep van 2015. Basketballleague.nl tekent op: "De center heeft laten weten zich niet beschikbaar te stellen voor de kwalificatiewedstrijden in het kader van EuroBasket 2017." Natuurlijk een hele jammerlijke keuze voor het Nederlandse basketbal want een speler als Norel wil je er natuurlijk gewoon bij hebben binnen en buiten het veld. Norel heeft op het EK heel veel betekend voor het Nederlands team en het gat opvangen zal nooit makkelijk zijn in het geval van iemand met de statuur van Norel, maar toch zal het helaas moeten. 

Stefan Wessels & Rogier Jansen

Als Den Bosch supporter was voor mij ook een opvallende afwezige in de selectie Stefan Wessels. Wekelijks een hele goede spelers voor de Bossche selectie maar tevens al twee seizoenen niet meer voor het Nederlands team uitgekomen, wellicht hebben we daar ook de rede dat hij er dit jaargang niet bijzit. Datzelfde geldt voor Rogier Jansen.

De terugkerende jongens

Al eerder gaf ik aan hoe belangrijk het was dat de selectie bestaat uit ervaren spelers die ook de mindere momenten in 2014 en 2015 beleeft hebben met het team. Dit dachten de coaches ook en selecteerde 14 spelers die in een eerder stadium ookal uitkwamen voor de selectie. Hiervan kwamen zelfs 6 spelers uit voor zowel het team van 2014 als 2015.


Leon Williams (SPM Shoeters Den Bosch, 48 interlands) (2014 & 2015)
Charlon Kloof (Auxillium Torino, Italië, 18 interlands) (2015)
Worthy de Jong (Zorg en Zekerheid Leiden, 55 interlands) (2014 & 2015)
Arvin Slagter (SPM Shoeters Den Bosch, 97 interlands) (2014 & 2015)
Kees Akerboom (SPM Shoeters Den Bosch, 99 interlands) (2015)
Mohamed Kherrazi (Zorg en Zekerheid Leiden, 39 interlands) (2014 & 2015)
Roeland Schaftenaar (AGO Rethymno Basketball, Griekenland, 36 interlands) (2014 & 2015)
Robin Smeulders (EWE Baskets Oldenburg, Duitsland, 61 interlands) (2015)
Ralf de Pagter (SPM Shoeters Den Bosch, 34 interlands) (2014 & 2015)
Nicolas de Jong (Cholet Basket, Frankrijk, 16 interlands) (2015)
Thomas Koenis (Zorg en Zekerheid Leiden, 30 interlands) (2014)
Yannick Franke (Bisons Loimaa, Finland, 11 interlands) (2015)
Julius van Sauers (Long Island University, Verenigde Staten, 1 interland) (2014)


Shane Hammink (Valparaiso University, Verenigde Staten, 5 interlands) (2014)

Hoewel zowel Julius van Sauers als Shane Hammink vermeld staan in bovenstaande tabel, ze waren immers onderdeel van het team van 2014 zal ik ze toch nog even opnieuw belichten in onderstaand stuk over de nieuwe spelers. In 2014 speelde ze gezamenlijk 14 minuten in de kwalificatie voor Eurobasket 2015.


De nieuwkomers?

Jessey Voorn (Landstede Basketbal Zwolle, 15 interlands)

Voorn speelde afgelopen seizoen een uitstekend seizoen voor Landstede, wat mede dankzij zijn bijdrage dit seizoen knap op de eerste plaats eindigde in de Dutch Basketball League. Voorn zelf zei het volgende over zijn selectie: "Het is altijd een eer om geselecteerd te worden voor Nederland. Ik zie het als een stap in de juiste richting en dus ben ik er niet al te blij mee maar zie ik het als de volgende challenge. Ik zie een lange trap naar boven en ik blijf de trap op lopen.".

Bryan Alberts (Gonzaga University, Verenigde Staten, 0 interlands)




Maarten Bouwknecht (SPM Shoeters Den Bosch, 0 interlands)

Bouwknecht speelde dit seizoen zijn eerste seizoen voor het wisselvallige Den Bosch. Daar was hij voor een groot gedeelte de starten op de twee positie.

Olaf Schaftenaar (Oregon State University, Verenigde Staten, 0 interlands)




Jito Kok (San Diego University, Verenigde Staten, 0 interlands)




Thomas van der Mars (Avis Rapla Basketball, Estland, 0 interlands) 




Julius van Sauers (Long Island University, Verenigde Staten, 1 interland) (2014)




Shane Hammink (Valparaiso University, Verenigde Staten, 5 interlands) (2014)



Hiernaast worden er vanmiddag nog een aantal spelers bekend gemaakt die toegevoegd gaan worden aan de A selectie van het Nederlands team. Dit zullen hoogstwaarschijnlijk 4 van de volgende spelers worden (lijst is gemaakt op basis van de best beschikbare Nederlandse spelers, volgens eigen mening)


 Max van Schaik Speelde in Nederland B
Bart Stolk Speelde in Nederland B
Dexter Hope Speelde in Nederland B
Ivan Filipan Speelde in Nederland B
 Jasper Wieling Speelde in Nederland B
Valentijn Lietmeijer Speelde in Nederland B
Nick Oudendag Speelde in Nederland B
Freek Vos Aanstormend talent
Jan Driessen Aanstormend talent
Jason Dourisseau Genaturaliseerde Nederlander
Ross Bekkering Genaturaliseerde Nederlander


De stand van zaken op dit moment per positie




In rood de spelers die in 2015 meespeelde op het EK. 

zaterdag 16 april 2016

NBA Nederland: Season awards!

Het einde van het seizoen is geweest en de awards gaan bijna uitgedeeld worden! Natuurlijk hebben we de NBA awards, maar er zou iets mis zijn als we voor onze groep niet ook een stel leuke awards hebben!

Zo hebben ik en Amauri al een aantal awards bedacht, maar natuurlijk aan jullie om hier nog een aantal extra awards aan toe te voegen!! Geef je suggesties op de post in de groep.

MVP - Most valuable poster
DPOY - Debating player of the year
"the grandpa award" - the one that always prefers the past over the present
"The politician" - the one that always changes sides in an argument
"the hater" - does everything to hate on a player
"the bandwagoner" - switches teams often
"Rookie of the year" - best poster under 18
"Most irritating poster" - Speaks for itself
"Executive of the year" - the one that always talks about management (Tim Rosier)
"Coach of the year" - the one that always talks about team chemistry (Tim Rosier)
Scoring champ - the most frequently poster (Patrick Kaas)
Biggest BS award - Person who posts the most uninteresting posts


vrijdag 15 april 2016

Mijn liefde voor StayOkay

Ik zal een jaar of zeven a acht geweest zijn toen ik mijn eerste StayOkay van de binnenkant mocht bekijken. 

Het was de bedoeling om een fietstocht van een aantal weken rond het IJsselmeer te maken. Met alle vestigingen van StayOkay slechts 30 a 40 kilometer uit elkaar was al snel besloten dat de Nederlandse jeugdherberg centrale zoals toen nog de naam luidde de beste optie was. Helaas kwam het eigenlijk nooit zover, het rondje IJsselmeer is namelijk nooit afgemaakt. Afhankelijk van hoe je er naar kijkt ook nooit echt begonnen.

De eerste dag van onze twee weken durende trip zou eindigen in de NJHC vestiging van Apeldoorn, zo'n 45 kilometer vanaf ons huis, echter kwamen we nooit aan op de plaats bestemming. Ik herinner het mij nog zo goed voor de geest te halen. We fietsten met zware bepakking ter hoogte van de Julianatoren in Apeldoorn, nog slechts een paar kilometer van de jeugdherberg af. Wie wel eens in Apeldoorn komt weet dat de weg daar lekker glooiend is en tevens een prachtig uitzicht heeft. Om met een volbepakte fiets niet al te veel moeite te doen om de heuveltjes op te komen probeerde in vooral zo hard mogelijk naar beneden te gaan, daarnaast wilde ik op elk heuveltje eerder beneden te zijn dan mijn vader. Het eerste heuveltje gingen wij 35, de tweede was dit al 40 en het allerlaatste wat ik mij herinner is dat ik 46 km per uur ging. Hierna gingen alle lichten uit en het eerste wat ik mijzelf hierna kan herinneren is de dokters die de schade aan het opnemen waren.

Hoewel ik de hele tijd bij bewustzijn ben geweest waren het toch mijn ouders die achteraf aan mij moesten vertellen wat er precies gebeurd was. Eigenlijk spreekt het al voor zich en kun je het wel raden, maar ik was dus met een behoorlijke snelheid op de eerste dag van onze vakantie onderuit gegaan en lag inmiddels in het ziekenhuis van Apeldoorn. Hier zou ik twee a drie dagen blijven voordat ik met een gebroken arm, gebroken jukbeen en een hele lading schaafwonden naar huis mocht. VAKANTIE OVER.

Om de vakantiepret niet te drukken gingen wij 2 weken later, na een goed herstel alsnog op vakantie. Dit keer geen rondje IJsselmeer, maar in plaats daarvan twee weken Terschelling. Uiteraard in het NJHC. Deze vakantie beviel zo ontzettend goed dat we in totaal drie jaar op rij terugkwamen om onze zomervakantie te vieren op het mooie Terschelling. Mijn liefde voor StayOkay begon hier.

Hierna heb ik omdat ik het zo leuk vond gesolliciteerd bij het StayOkay in Soest, helaas werd ik daar niet aangenomen omdat ik nog iets te jong was. Wel bleef ik vakanties naar verschillende StayOkay vestigingen maken. Twee keer ging ik op basketbal kamp van de NBB in StayOkay Elst, tevens twee keer zeilkamp in StayOkay Grou. De combinatie van het vertrouwde en huiselijke gevoel bij alle StayOkay's liet mij snel thuisvoelen.

Na deze zeven jaren zomervakantie bij StayOkay verdween het een periode naar de achtergrond, totdat ik afgelopen November op zoek ging naar een afstudeerstage. Ik zag een vacature als stagiair binnen StayOkay (niet als afstudeerstage) en was direct wild. Het probleem was dus dat het een "gewone" stage betrof, geen afstudeeropdracht. Ik had mij al voorgenomen, ik moet deze functie koste wat kost hebben en om die rede stelde ik voor om zowel 40 uur stage te lopen en daarnaast mijn Thesis opdracht te vervullen bij StayOkay (waar ook 40 uur per week voor staat). Nu achteraf, kan ik zeggen dat hoewel het heel veel werkdruk, goed plannen en gewoonweg heel hard werken het allemaal in orde is gekomen en ik al mijn werk tot nu toe ruim op tijd af heb.

Bij mijn aanstelling binnen StayOkay kreeg ik een medewerkers pas, die mij korting zou geven wanneer ik verbleef bij een van de lokaties van StayOkay. Je weet natuurlijk al wat ik toen onmiddellijk dacht?

Het is 16 jaar geleden dat ik voor het laatst voet zette op Terschelling, een eiland waar ik stiekem nog steeds hele goede herinneringen bij heb. Hoe zou het zijn om die herinneringen te herbeleven? Zou ik de dingen die ik toen leuk vond, nog steeds leuk vinden? Of zou ik ze wellicht anders beleven nu ik 27 ben ten opzichte van het 11 jarige knulletje? 

Het plan was al snel gemaakt! Ik zou mijn nichtje, die in april vijf werd een weekend Terschelling met het hele gezin cadeau doen. Niet alleen leuk om zelf terug te zijn met mijn ouders en zus (want die waren er allen ook al 16 jaar niet meer geweest) maar ook heel leuk om te zien hoe mijn vijf- en driejarige nichtjes het zouden gaan ervaren.

Afgelopen weekend was het dan zover! Op naar Terschelling.

Natuurlijk moet je eerst 2 uur reizen om in de haven van Harlingen te komen, iedereen die kinderen heeft zal weten dat dat altijd een hele leuke bezigheid is ;). Na 5 minuten kwam de eerste "zijn we er al bijna" al. Hierna moesten we nog 2 uur op de boot zitten, maar dat was uiteraard wel heel erg leuk want beide kinderen hadden nog nooit op een boot gezeten. Bij aankomst op Terschelling viel mijn mond open. Niet alleen wist ik precies aan te wijzen waar wij in onze 3 vakanties onze fietsen gehuurd hadden, ook wist ik precies te vertellen hoe bij de jeugdherberg te komen en welke wegen het snelst waren. Het leek net alsof ik de maand ervoor nog op Terschelling was geweest.

Mijn collega's in de StayOkay hadden zich behoorlijk uitgesloofd voor mij. Getuige dit leuke briefje bij aankomst.




Uiteraard waren de kamers zoals we altijd gewend zijn van een StayOkay en begonnen er twee jongedames ruzie te maken over wie er boven mocht slapen in het stapelbed. Kinderen en hun first world problems. Genieten..

Alles bij elkaar was het hele weekend zo geslaagd dat het bijna perfect was! Niet alleen hadden we veel zon en een temperatuur van 17 graden. Stayokay zoals gewoonlijk gezellig (dat is het keywoord!), goed eten en een leuke bar met gezellig personeel waar ik een Terschellings biertje kon nuttigen. Daarnaast in en om de herberg voldoende te doen voor de kinderen, die ogenschijnlijk net zo genoten als ik deed toen daar op vakantie ging.

Mijn grootste bezigheid in de drie jaren dat ik er was waren de bunkers die op Terschelling gebouwd waren. In de 3 jaren had ik er zo'n 6 a 7 gevonden over het hele eiland. Nieuwsgierig of ik de bunker waar ik al die jaren rondom gespeeld had terug kon vinden ging ik op de laatste dag de bossen achter de herberg in.

Waar de betreffende bunker niet meer was dan een ingang, of wat daarvan nog zichtbaar was en een vooral onderwater gelopen bunker had het samen met de oude WW2 schuur en bijbehorende huis veel indruk op mij gemaakt. Ik vroeg mij altijd af waar dat huis voor diende. Het leek tenslotte bij het naar binnen kijken alsof er al werkelijk 40 jaar niemand geweest was, dat juist dit waar bleek te zijn kwam ik pas die betreffende Zondag achter.

Net als de andere lokaties op Terschelling wist ik nog precies waar ik heen moest om in de bossen deze bunker te vinden. Na vijf minuten lopen had ik dan ook de bunker gevonden, maar wat ik erbij aantrof overtrof mijn wildste dromen. Ik was zelfs zo enthousiast dat ik al schreeuwend mijn ouders belde om te vertellend dat ze onmiddellijk naar de jeugdherberg moesten komen (ze waren met zijn allen gaan fietsen).

In de 16 tussenliggende jaren was er blijkbaar een initiatief gekomen om de bunkers op Terschelling te behouden. Echter had ik nooit verwacht dat er onder dat woeste bos landschap nog 6-7 bunkers verscholen zouden liggen die inmiddels deels of helemaal uitgegraven waren door deze initiatiefnemers. Eerst heb ik een dik half uur in mijn eentje enthousiast rondgedwaald, voordat ik een bewoner van deze bossen vroeg wat er precies gebeurd was. De aardige man gaf mij daarop een rondleiding langs alle bunkers en historie.

Toen eindelijk mijn ouders terug waren zijn we met de hele familie nogmaals gaan kijken, een moment (of zal ik zeggen 25 minuten) die ik gefilmd heb, vooral lettend op mijn 5-jarige nichtje Tess.


Al met al heb ik een top-weekend gehad op Terschelling, mede dankzij StayOkay Terschelling en al het personeel wat er voor zorg droeg dat wij een weekend ultiem hebben kunnen relaxen en de kinderen een weekend ultiem hebben kunnen genieten en spelen op een voor hun onbekend eiland. Dat er op maandag gezegd word door Tess: "Gaan we van de zomer weer naar Terschelling in plaats van Frankrijk" dat zegt genoeg. Het was fantastisch!

Al mijn collega's binnen StayOkay Terschelling, heel hartelijk bedankt voor alle goede zorgen, het goede eten, de lekkere Terschellingse biertjes en de extra zorgen! Een echte aanrader dus voor elk gezin, vooral met kinderen wat naar Terschelling op vakantie wilt of eens wil kijken wat dit mooie eiland te bieden heeft. Gaan! en dan vooral boeken bij StayOkay want een beter verblijf (zeker met kinderen) zul je niet kunnen hebben.


Meer info over de bunkers: KLIK HIER Website StayOkay: KLIK HIER




zaterdag 2 april 2016

Lakers vs Celtics. Het verschil.. #underrated vs #overrated




Vandaag was ik inspiratieloos voor een blog, inspiratieloos voor een goed onderwerp. Iemand zei mij een stuk te schrijven over de meest underrated spelers van de NBA. Dat zette mij aan het denken. Er speelt namelijk een heel team van underrated spelers samen met elkaar, en toevallig versloegen ze gisteren de Golden State Warriors (voor de “bijna” 2e keer dit seizoen). Maar wat maakt dit team zo speciaal, zo underrated?

We beginnen bij alles in het team wat NIET met de spelers te maken heeft. Een paar weken geleden hadden we bijvoorbeeld een discussie over de LA Lakers. Ik zei, en blijf zeggen dat de Lakers waarschijnlijk in de top-5 van de NBA staan als het gaat om talent onder de 25 jaar. Het probleem bij de Lakers is echter dat ze sinds de dood van Jerry Buss een ontzettend onevenwichtig management hebben die fout op fout stapelt en daarnaast ook nog een elke keer als ze de kans krijgen de slechtst mogelijke coach aantrekken, alsof ze het erom doen.

Het plan was om met Howard en Nash (wat opzich vooraf gezien goede trades waren) een nieuw kampioenschapsteam te hebben, maar dat werd weer tegengewerkt door het aantrekken van de enige coach die je waarschijnlijk met goede big-man niet moet aantrekken, Mike ‘D Antoni.
Na het einde van de Championship tijdperk werd Odom geruild voor niks (einde carriere), liep Gasol gratis de deur uit naar Chicago (en speelde weer goed..) en begon Kobe, mede door blessures af te takelen. Ze hebben toen het geluk (en tevens de pech gehad) dat ze in elk geval een capabel persoon hebben rondlopen en dat is hun GM Mitch Kupchak.

Bij de Celtics is dit precies het tegenovergestelde. Ze hadden in diezelfde periode als de Lakers een kampioenskandidaat met het bekende 4-tal van Rondo, Allen, Pierce & KG. Toen Allen gratis de deur uitliep (tegen verwachting in) twijfelde Ainge geen seconde en als snel werden de te oude Pierce en KG afgescheept (voor een aantal draftpicks, die ze dit jaar in elk geval een top-5 pick gaat opleveren). Rondo ging het seizoen later ook de deur uit en eigenlijk haalden ze er slechts 1 type speler voor terug. Hardwerkend en daarnaast vaak ook spelers met een “chip on their shoulder”. Spelers die talentvol waren maar weinig minuten maakten bij hun team etc.

De grote move kwam met aanstellen van coach Brad Stevens. Een soort van “Europese” coach die speelt volgens een team concept (geen hero ball)  en van zijn spelers een hardwerkende mentaliteit verwacht. Ainge deed dus wel slim en haalde de perfecte coach om zijn jonge team te gaan ontwikkelen. Daarnaast haalde hij IT op in Sacremento, waar hij zich al enigszins bewezen had maar het label van TE kleine PG niet van zich af kunnen schudden. Jae Crowder uit Dallas (deze jongen heb ik nog getraint, komen we op terug!), Jonas Jerebko uit Detroit en daarnaast haalden ze via de draft een aantal hele goede spelers binnen. Op het moment staan ze 6e in het Oosten (tegen de 15e plaats van de Lakers) en is dit team nog lang niet uitgegroeid.

Ze hebben een solide basis staan waarbij ze geen echte ster hebben. De dichtstbijzijnde speler is Thomas, die dit jaar voor het eerst een All-star game mocht spelen. Daarnaast moeten ze het vooral hebben van de defense van Crowder, en de hustle van Sullinger. Natuurlijk moeten we ook een van de beste glue guys en wing defenders niet vergeten, Avery Bradley.

Terug heel even naar het Jae Crowder verhaal..

Een paar jaar terug was ik in de zomer in Miami. Crowder speelde toen nog voor de Dallas Mavericks en had het seizoen ervoor net zijn “break-out” gehad. Toch stond deze gast de hele zomer te trainen met diverse toptrainers. Ja, dit zie je vaak bij mensen die een nieuw contract nodig hebben of nog jong zijn en echt moeten verbeteren om minuten te maken maar besef dat Crowder het jaar ervoor al zijn break-out heeft gehad in een team wat op dat moment nog dik een play-off waardig team was. De trade waarbij Crowder naar Boston ging kwam goed uit, want sinds hij daar speelt krijgt hij niet alleen meer minuten maar laat hij ook zien dat hij heel veelzijdig is en vrijwel alles kan. Schieten, Dribbel, defense, playmaking een beetje. En dat is dus ook een van de krachten van dit underrated Boston Celtics team. Ze hebben heel veel spelers die meerdere dingen kunnen. Geen one-trick pony’s voor de Boston Celtics.

Ze  begonnen beide op een zelfde punt, de Lakers en Celtics. Beide kwamen in 2009/2012 in de finale en beide haalden 1 of meerdere ringen binnen. Echter is de manier waarop beide teams hun rebuilt aan hebben gepakt totaal verschillend.

Aan de ene kant dus de Lakers, die dachten al hun picks te traden in de hoop om met Howard en Nash kampioen te worden. Dit faalde door het vertrek van Howard en de blessure van Nash heimelijk, maar al was dit niet gebeurd. Het aanstellen van Mike ‘D Antoni was de fout, dit doe je namelijk niet als je zulke goede big-men hebt. Na het vertrek ging het alleen maar bergafwaards en inmiddels zijn de Lakers al 2 jaar ene van de slechtste teams in de NBA. Als ze geluk hebben kunnen ze over 2-3 jaar weer een play-off plaats halen, maar dan moeten de zaken nu wel goed gespeeld gaan worden.

Aan de andere kant de Celtics. Op het juiste moment besloten ze KG & Pierce te traden en de komende jaren hebben ze meerdere picks van de Brooklyn Nets, een team wat ook onderaan in de NBA meedoet. Dit jaar zou de pick wel eens heel hoog kunnen gaan eindigen en dan kunnen ze gaan toevoegen aan een team wat al goed is. Hiernaast hebben ze ook nog eens deze zomer de ruimte om een MAX free agent te signen, scary right? Met de juiste moves en onder leiding van Brad Stevens zie ik de kans voor de Celtics om binnen 3 jaar weer kans op een titel te gaan maken, zeker als ze deze zomer een goede FA kunnen signen (lees: Durant, LeBron, Derozan, Drummond, Whiteside of iemand anders). Met een combinatie van wilskracht, hard werken, hoog tempo en en een collectie van spelers die niemand wilden maar die allen op meer dan 1 segment goed meekomen maken de Celtics nu al furore en besef dat dit allemaal “nobodies” waren die niemand wilde. Geloof je mij niet? Kijk maar eens wat ze voor al deze spelers getrade hebben (vrijwel niks).

Als Lakers fan doet dit zeker pijn.. Maar de future is bright in Bean town.