And so it begins!

“Ik ben niet gemaakt voor reizen, zoveel is duidelijk”.

Op Zaterdag avond ben ik, met de mensen die er het meest toe doen een nachtje er op uit gegaan naar Amsterdam. Na in de trein en onderweg al het nodige te hebben ingedronken zijn we naar de Bitterzoet gegaan, waar het natuurlijk weer te rustig voor woorden was. Overigens was het wel lekker dichtbij het station dus dat zou het einde van de avond minder erg maken. Nog geen 2 seconden binnen roept er een meisje naar me: “he, ik ken jou van tinder”. Verbaast en flabbergasted heb ik maar niet de moeite gedaan om daar een reactie op te plaatsen.. De rest van de avond was een vlaag van alcohol en rare foto’s en filmpjes (die ik jullie bespaar).

Rond een uurtje of 5 zijn we rechtstreeks doorgegaan naar Schiphol om nog half dronken te kunnen beginnen aan deze idioot lange reis.. Gelukkig kon mijn teamgenoot Joost Rust mij de dag voor het vliegen via zijn webshop voor gehoorbescherming nog helpen aan de nodige oordopjes om zowel de reis als deze periode te overleven (kwam er namelijk achter 2 dagen voor ik ging dat er iets mis is met mijn oren). Om 9:15 (Nederlandse tijd) vlogen we dan daadwerkelijk naar onze eerste bestemming, een vlucht van 8,5 uur in een veel te klein vliegtuig (maar daar kunnen alle basketballers die ooit gevlogen hebben waarschijnlijk over mee praten). Het was zo comfortabel dat het me waarschijnlijk wel gelukt is om een half uurtje slaap mee te pakken..

Eenmaal aangekomen kwam het nog leukere wachten, altijd leuk tussendoor. Gelukkig konden we de 6 uur wachttijd mooi gebruiken om de bagage opnieuw in te checken, door de douane te gaan etc. Zoals al verwacht.. (ja, ik zei het al!) werd ik door de douane ambtenaar na ongeveer 10 vragen eruit gepikt en mocht ik begeleid door 2 security guards (met wapens) mee naar een aparte ruimte waar ik ongeveer een half uur bezig was met wachten en vragen beantwoorden van de 2^e persoon. Hij stelde overigens exact dezelfde vragen als de persoon ervoor.. erg handig..

Na ook door de 2^e persoon goedgekeurd te zijn was het natuurlijk de beurt aan mijn om ook tijdens de bagagecontrole eruit gepikt te worden en ook hier was ik weer minimaal 45 minuten bezig met het in en uitpakken van mijn bagage. Overigens heb ik er maar gewoon het beste van gemaakt door gewoon met alle mensen leuke gesprekken te voeren. Het is maar net wat je ervan maakt.

Ik bij de bagage controle

Inmiddels was de 6 uur al geen zes uur meer en hadden we nog ongeveer vier uur te wachten. 4 uur die we opvulden door te eten en wachten….

Om kwart voor 11 (NL tijd) stond onze 2^e en gelukkig laatste vlucht van de dag gepland en deze was gelukkig slechts 3,5 uur lang. Buiten hetzelfde probleem van geen beenruimte was het opzich een relaxte vlucht. Overigens moet ik zeggen dat Thunderstruck (met KD35) echt een slechte film is.. haha

Na aankomst op het vliegveld stond ons alleen nog het ophalen van de huurauto en het naar huis rijden te wachten. Uiteraard moesten Leon en ik onze eerste discussie voeren over hoe je in een automaat moet rijden maar zoals iedereen weet heb ik 6 jaar mijn rijbewijs, Leon 1 jaar. Dus dan weet je wel wie er gelijk heeft. (Ja, zo werken argumenten waarbij het om kampioenschappen en dergelijke gaat ook!). Het ophalen/papieren invullen en naar de bestemming rijden duurde bijna 2 uur maar uiteindelijk kwamen we om half 5 (Nederlandse tijd) aan op onze bestemming. En dit eigenlijk allemaal zonder sinds Vrijdag echt nog te slapen. Na een korte rondleiding van het terrein en een kleine introductie aan de stad zijn we maar gauw gaan slapen.

Nu zul je je hoewel je weet dat de vlucht lang was allereerst waarschijnlijk afvragen in welk land ik op dit moment verblijf? Als ik je een keer zou mogen laten gokken dan zou je waarschijnlijk het juiste antwoord kunnen geven!

Inderdaad de Verenigde Staten van Amerika en om precies te zijn Delray Beach in Florida (50 minuten van Miami). Hier zal ik (hopelijk) de komende 3 maanden kunnen gaan werken aan allereerst mijn thesis over kwaliteitsverbetering (heel boeiend) maar nog belangrijker contacten kunnen leggen voor Basketballwear en mezelf ontwikkelen op het gebied van basketbal. Met de hulp van Elev|8 sports Institute (een prep-school voor Highschool en internationale talenten) (Zie:http://elev8sportsinstitute.com/) hoop ik al die doelen en meer te kunnen bereiken. Hierbij moet ik echt een hele grote dankjewel sturen in de richting van Harvey Blom die mij heeft kunnen helpen met deze hele vette kans.

Na een lekkere nacht slapen (NOT). Begon dag 2 alweer. Je kunt je bedenken dat we hiervoor ongeveer 2 hele dagen op geweest zijn en na slechts 8 uurtjes stonden we beide door de warmte, het licht en het gebrek aan comfort (alles was even snel gedaan voor ons de dag van te voren) al weer naast ons bed. Gelukkig was het wel een stuk drukker qua planning zodat we niet na konden denken over moe zijn of iets dergelijks.  Zo hebben we rustig de tijd kunnen nemen om de omgeving eens te bekijken (het regende namelijk toch) en zijn we nu (het is nu 15:00) aan het kijken naar een training geleid door Ganon Baker en Cody Toppert waar we een aantal leuke college spelers aan het werk te zien krijgen (Waarvan 3 de komende weken NBA tryouts hebben). Vanmiddag dan eindelijk het gesprek met de meastro zelf, Ganon Baker.. De levende legende J. Nog nooit van gehoord zeg je? (Zie: https://www.youtube.com/watch?v=jRtnCl5jivA).

Meer daarover in de volgende update.. 

Mijn nieuwe Amerikaanse nummer

Wanna keep in touch?

Facebook - https://www.facebook.com/patrick.kaas.3

Twitter - https://twitter.com/yMixsery

Instagram - http://instagram.com/basketballwear/

Snapchat (for the inappropriate stuff ;)) - Patrick Kaas

Blog -  http://patrickkaas.blogspot.com/