Het was de bedoeling om een fietstocht van een aantal weken rond het IJsselmeer te maken. Met alle vestigingen van StayOkay slechts 30 a 40 kilometer uit elkaar was al snel besloten dat de Nederlandse jeugdherberg centrale zoals toen nog de naam luidde de beste optie was. Helaas kwam het eigenlijk nooit zover, het rondje IJsselmeer is namelijk nooit afgemaakt. Afhankelijk van hoe je er naar kijkt ook nooit echt begonnen.
De eerste dag van onze twee weken durende trip zou eindigen in de NJHC vestiging van Apeldoorn, zo'n 45 kilometer vanaf ons huis, echter kwamen we nooit aan op de plaats bestemming. Ik herinner het mij nog zo goed voor de geest te halen. We fietsten met zware bepakking ter hoogte van de Julianatoren in Apeldoorn, nog slechts een paar kilometer van de jeugdherberg af. Wie wel eens in Apeldoorn komt weet dat de weg daar lekker glooiend is en tevens een prachtig uitzicht heeft. Om met een volbepakte fiets niet al te veel moeite te doen om de heuveltjes op te komen probeerde in vooral zo hard mogelijk naar beneden te gaan, daarnaast wilde ik op elk heuveltje eerder beneden te zijn dan mijn vader. Het eerste heuveltje gingen wij 35, de tweede was dit al 40 en het allerlaatste wat ik mij herinner is dat ik 46 km per uur ging. Hierna gingen alle lichten uit en het eerste wat ik mijzelf hierna kan herinneren is de dokters die de schade aan het opnemen waren.
Hoewel ik de hele tijd bij bewustzijn ben geweest waren het toch mijn ouders die achteraf aan mij moesten vertellen wat er precies gebeurd was. Eigenlijk spreekt het al voor zich en kun je het wel raden, maar ik was dus met een behoorlijke snelheid op de eerste dag van onze vakantie onderuit gegaan en lag inmiddels in het ziekenhuis van Apeldoorn. Hier zou ik twee a drie dagen blijven voordat ik met een gebroken arm, gebroken jukbeen en een hele lading schaafwonden naar huis mocht. VAKANTIE OVER.
Om de vakantiepret niet te drukken gingen wij 2 weken later, na een goed herstel alsnog op vakantie. Dit keer geen rondje IJsselmeer, maar in plaats daarvan twee weken Terschelling. Uiteraard in het NJHC. Deze vakantie beviel zo ontzettend goed dat we in totaal drie jaar op rij terugkwamen om onze zomervakantie te vieren op het mooie Terschelling. Mijn liefde voor StayOkay begon hier.
Hierna heb ik omdat ik het zo leuk vond gesolliciteerd bij het StayOkay in Soest, helaas werd ik daar niet aangenomen omdat ik nog iets te jong was. Wel bleef ik vakanties naar verschillende StayOkay vestigingen maken. Twee keer ging ik op basketbal kamp van de NBB in StayOkay Elst, tevens twee keer zeilkamp in StayOkay Grou. De combinatie van het vertrouwde en huiselijke gevoel bij alle StayOkay's liet mij snel thuisvoelen.
Na deze zeven jaren zomervakantie bij StayOkay verdween het een periode naar de achtergrond, totdat ik afgelopen November op zoek ging naar een afstudeerstage. Ik zag een vacature als stagiair binnen StayOkay (niet als afstudeerstage) en was direct wild. Het probleem was dus dat het een "gewone" stage betrof, geen afstudeeropdracht. Ik had mij al voorgenomen, ik moet deze functie koste wat kost hebben en om die rede stelde ik voor om zowel 40 uur stage te lopen en daarnaast mijn Thesis opdracht te vervullen bij StayOkay (waar ook 40 uur per week voor staat). Nu achteraf, kan ik zeggen dat hoewel het heel veel werkdruk, goed plannen en gewoonweg heel hard werken het allemaal in orde is gekomen en ik al mijn werk tot nu toe ruim op tijd af heb.
Bij mijn aanstelling binnen StayOkay kreeg ik een medewerkers pas, die mij korting zou geven wanneer ik verbleef bij een van de lokaties van StayOkay. Je weet natuurlijk al wat ik toen onmiddellijk dacht?
Het is 16 jaar geleden dat ik voor het laatst voet zette op Terschelling, een eiland waar ik stiekem nog steeds hele goede herinneringen bij heb. Hoe zou het zijn om die herinneringen te herbeleven? Zou ik de dingen die ik toen leuk vond, nog steeds leuk vinden? Of zou ik ze wellicht anders beleven nu ik 27 ben ten opzichte van het 11 jarige knulletje?
Het plan was al snel gemaakt! Ik zou mijn nichtje, die in april vijf werd een weekend Terschelling met het hele gezin cadeau doen. Niet alleen leuk om zelf terug te zijn met mijn ouders en zus (want die waren er allen ook al 16 jaar niet meer geweest) maar ook heel leuk om te zien hoe mijn vijf- en driejarige nichtjes het zouden gaan ervaren.
Afgelopen weekend was het dan zover! Op naar Terschelling.
Natuurlijk moet je eerst 2 uur reizen om in de haven van Harlingen te komen, iedereen die kinderen heeft zal weten dat dat altijd een hele leuke bezigheid is ;). Na 5 minuten kwam de eerste "zijn we er al bijna" al. Hierna moesten we nog 2 uur op de boot zitten, maar dat was uiteraard wel heel erg leuk want beide kinderen hadden nog nooit op een boot gezeten. Bij aankomst op Terschelling viel mijn mond open. Niet alleen wist ik precies aan te wijzen waar wij in onze 3 vakanties onze fietsen gehuurd hadden, ook wist ik precies te vertellen hoe bij de jeugdherberg te komen en welke wegen het snelst waren. Het leek net alsof ik de maand ervoor nog op Terschelling was geweest.
Mijn collega's in de StayOkay hadden zich behoorlijk uitgesloofd voor mij. Getuige dit leuke briefje bij aankomst.
Uiteraard waren de kamers zoals we altijd gewend zijn van een StayOkay en begonnen er twee jongedames ruzie te maken over wie er boven mocht slapen in het stapelbed. Kinderen en hun first world problems. Genieten..
Alles bij elkaar was het hele weekend zo geslaagd dat het bijna perfect was! Niet alleen hadden we veel zon en een temperatuur van 17 graden. Stayokay zoals gewoonlijk gezellig (dat is het keywoord!), goed eten en een leuke bar met gezellig personeel waar ik een Terschellings biertje kon nuttigen. Daarnaast in en om de herberg voldoende te doen voor de kinderen, die ogenschijnlijk net zo genoten als ik deed toen daar op vakantie ging.
Mijn grootste bezigheid in de drie jaren dat ik er was waren de bunkers die op Terschelling gebouwd waren. In de 3 jaren had ik er zo'n 6 a 7 gevonden over het hele eiland. Nieuwsgierig of ik de bunker waar ik al die jaren rondom gespeeld had terug kon vinden ging ik op de laatste dag de bossen achter de herberg in.
Waar de betreffende bunker niet meer was dan een ingang, of wat daarvan nog zichtbaar was en een vooral onderwater gelopen bunker had het samen met de oude WW2 schuur en bijbehorende huis veel indruk op mij gemaakt. Ik vroeg mij altijd af waar dat huis voor diende. Het leek tenslotte bij het naar binnen kijken alsof er al werkelijk 40 jaar niemand geweest was, dat juist dit waar bleek te zijn kwam ik pas die betreffende Zondag achter.
Net als de andere lokaties op Terschelling wist ik nog precies waar ik heen moest om in de bossen deze bunker te vinden. Na vijf minuten lopen had ik dan ook de bunker gevonden, maar wat ik erbij aantrof overtrof mijn wildste dromen. Ik was zelfs zo enthousiast dat ik al schreeuwend mijn ouders belde om te vertellend dat ze onmiddellijk naar de jeugdherberg moesten komen (ze waren met zijn allen gaan fietsen).
In de 16 tussenliggende jaren was er blijkbaar een initiatief gekomen om de bunkers op Terschelling te behouden. Echter had ik nooit verwacht dat er onder dat woeste bos landschap nog 6-7 bunkers verscholen zouden liggen die inmiddels deels of helemaal uitgegraven waren door deze initiatiefnemers. Eerst heb ik een dik half uur in mijn eentje enthousiast rondgedwaald, voordat ik een bewoner van deze bossen vroeg wat er precies gebeurd was. De aardige man gaf mij daarop een rondleiding langs alle bunkers en historie.
Toen eindelijk mijn ouders terug waren zijn we met de hele familie nogmaals gaan kijken, een moment (of zal ik zeggen 25 minuten) die ik gefilmd heb, vooral lettend op mijn 5-jarige nichtje Tess.
Al met al heb ik een top-weekend gehad op Terschelling, mede dankzij StayOkay Terschelling en al het personeel wat er voor zorg droeg dat wij een weekend ultiem hebben kunnen relaxen en de kinderen een weekend ultiem hebben kunnen genieten en spelen op een voor hun onbekend eiland. Dat er op maandag gezegd word door Tess: "Gaan we van de zomer weer naar Terschelling in plaats van Frankrijk" dat zegt genoeg. Het was fantastisch!
Al mijn collega's binnen StayOkay Terschelling, heel hartelijk bedankt voor alle goede zorgen, het goede eten, de lekkere Terschellingse biertjes en de extra zorgen! Een echte aanrader dus voor elk gezin, vooral met kinderen wat naar Terschelling op vakantie wilt of eens wil kijken wat dit mooie eiland te bieden heeft. Gaan! en dan vooral boeken bij StayOkay want een beter verblijf (zeker met kinderen) zul je niet kunnen hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten